niemand weet welke malle molen zich naar de wind zet in mijn hoofd, de malle molen en de wind, het zijn vreemde vrienden zal ik zo maar zeggen, het zouden het licht en de lichtschakelaar kunnen zijn, alleen niemand weet waar de schakelaar in mijn hoofd zit en waar de lamp brandt. en het is trouwens de wind die bepaalt wat de molen doet, het licht brandt, de schakelaar volgt en verandert van stand. niemand weet dus hoe dat zit met die molen en de wind in mijn hoofd, ik weet het zelf ook niet eigenlijk. ik voel enkel hoe de wind opzet en er draait iets door. ik laat het maar, hoef niet meer dan wat beweging en licht in duistere kamers. de schakelaar mag doen wat hij wil. het peertje schijnt de ziel uit zijn warme glas en de wind waait en waait, wordt gevangen door een malle molen die niet vraagt waarom.
Een blog met en over poëzie en literatuur