keverdromen

“IK VERTEL jou alleen wat je graag wil horen.” Dat was weer één van zijn typische sluipzinnen. Over zo’n zin mocht je gewoon niet nadenken. Ik kon hem beter gewoon negeren en doen alsof ik hem niet gehoord had. Degene die de zin had uitgesproken, had me net verteld wat er op een zomeravond gebeurd was, toen hij een bevriende dj had moeten helpen. De geluidsboxen, de installatie en de kisten vol cd’s waren te zwaar voor zijn vriend die al een paar weken met rugproblemen sukkelde. Het hele verhaal had me opgeslorpt, vooral omdat hij het zo goed kon vertellen. Een echte clou was er niet aan het verhaal en dat was er bijna nooit als hij iets vertelde, maar hij kon het met zo’n prachtige rustige stem, half humoristisch, half sentimenteel vertellen dat ik er gewoon bij wegsmolt. Aan het einde kwam er echter vaak iets dat ik moest proberen te vergeten, hoe moeilijk dat ook was. De betekenis van dat ene zinnetje was snel tot me doorgedrongen, maar toch vroeg ik wat hij daar nu precies mee