de blinden zijn gesloten zijn blik naar binnen gericht en hij wacht hij wacht tot hij blind en doof stil op deze stoel zit binnen in zijn hoofd heeft hij het zo ingericht dat hij blindelings de rijst vindt, de bonen en de vis, de noodzaak om hier op deze stoel, in wit uitgelicht licht. "Untitled nr. 2" Mark Rothko
Een blog met en over poëzie en literatuur