Hij stond op het oude brugje en keek naar beneden,
naar het water dat onder hem bleef stromen
om langs hier te passeren en nooit terug te keren.
Hij wierp een blaadje het beekje in, drukte op een knopje,
snelde naar de andere kant en drukte opnieuw.
zeven seconden zag hij en met zijn kin op zijn hand
leunde hij over de rand van ruwe rotsstenen.
daarnet kwam het water hem nog tegemoet,
nu was het al in een flauwe meander verdwenen.
In zijn broekzak vond hij het boodschappenlijstje dat
zijn moeder hem meegaf. alles stond in de plastic tas
in het midden van de brug. het papiertje gleed uit
zijn vingers en door een briesje belandde het in het gras
op de oever. hij haalde zijn frêle schouders op, vervolgde
zijn weg en concludeerde met zijn tienjarige verstand
dat er niets zo teleurstellends is als stilstand.
naar het water dat onder hem bleef stromen
om langs hier te passeren en nooit terug te keren.
Hij wierp een blaadje het beekje in, drukte op een knopje,
snelde naar de andere kant en drukte opnieuw.
zeven seconden zag hij en met zijn kin op zijn hand
leunde hij over de rand van ruwe rotsstenen.
daarnet kwam het water hem nog tegemoet,
nu was het al in een flauwe meander verdwenen.
In zijn broekzak vond hij het boodschappenlijstje dat
zijn moeder hem meegaf. alles stond in de plastic tas
in het midden van de brug. het papiertje gleed uit
zijn vingers en door een briesje belandde het in het gras
op de oever. hij haalde zijn frêle schouders op, vervolgde
zijn weg en concludeerde met zijn tienjarige verstand
dat er niets zo teleurstellends is als stilstand.
Reacties
Een reactie posten