het is altijd bijna in gedichten, metaforen
zeggen het net niet. zo lijkt mijn taal op
een danspartner, ik hou haar op
een afstand, maar ze volgt mij op de voet.
het ziet er naar uit dat wij lijf aan lijf aan
elkaar gewaagd zijn.
maar onze verleiding
is gespeeld en mijn gemiste kans is zij, een kus
op de wang, haar zucht langs mijn oor.
ik kan niet ontkennen dat ik een
onderlichaam als een draak in mij draag,
dat ik verlang naar meer dan rituelen.
waar ik mij zo intiem aan wil hechten,
knoopt mijn broek niet los, bijt mijn lippen
niet stuk en baart geen kind voor mij.
zeggen het net niet. zo lijkt mijn taal op
een danspartner, ik hou haar op
een afstand, maar ze volgt mij op de voet.
het ziet er naar uit dat wij lijf aan lijf aan
elkaar gewaagd zijn.
maar onze verleiding
is gespeeld en mijn gemiste kans is zij, een kus
op de wang, haar zucht langs mijn oor.
ik kan niet ontkennen dat ik een
onderlichaam als een draak in mij draag,
dat ik verlang naar meer dan rituelen.
waar ik mij zo intiem aan wil hechten,
knoopt mijn broek niet los, bijt mijn lippen
niet stuk en baart geen kind voor mij.
Reacties
Een reactie posten