zijn baard was een oergrijze wildegroei
en leek wat al te krachtige naar links geblazen
alsof hij zwaar en moede leunend op zijn spade
te lang in de eeuwige westenwind stond
de staar gooide reeds een vlies over zijn iris
en hij was vier centimeter kleiner dan hij ooit was.
zijn blauwe overal deed hij even zelden uit
als zijn lieve zuster hem in de was deed.
nochtans had hij liever een andere vrouw gehad
om dat soort dagelijkse beslommeringen
te delen en te verdelen onder elkaar. hij wist niet
wat er van haar geworden was, of ze ooit nog
aan hem dacht. wat maakte het na al die tijd
uit, nog even de patatten schoonzetten. nog even.
Reacties
Een reactie posten